طلاب پاره وقت مدرسه حضرت زینب علیها سلام یزد

فاطمه نظیر، معاون آموزش و پژوهش مدیریت استانی حوزه علمیه خواهران استان یزد در جمع طلاب پاره وقت مدرسه علمیه حضرت زینب (س) یزد با تبریک اعیاد شعبانیه اظهار کرد: امام حسین (ع) جان خود را در راه اسلام فدا کردند تا اسلام زنده بماند و اکنون ما باید پیرو ایشان باشیم.
وی ادامه داد: از حضرت ابوالفضل (ع) باید درس فداکاری یاد گرفت و ایشان از کسانی هستند که پیرو ولایت زمان خود بودند و باید از امام سجاد (ع) درس بگیریم از اینکه مبلغ دین بودند.
نظیر افزود: ایشان بعد از واقعه عاشورا درصدد زنده نگه داشتن این واقعه بودند و ما نیز اکنون وظیفه نگه‌داری دین را داریم.
وی در بخش دیگری از سخنان خود با اشاره به اینکه امانتداری مسئله مهمی است گفت: خداوند در قرآن می‌فرماید: اى مؤمنان! به خدا و پيامبر خيانت نورزيد و دانسته به امانات خود خيانت نكنيد.
نظیر با اشاره به فرمان لقمان حکیم به فرزندش افزود: لقمان به فرزندش می گوید: یا بنی كُن أمينا تَكُن غَنِيّا امین باش تا ثروتمند شوی کسی که امین باشد مردم به او اعتماد می‌کنند و اموال مردم را همچون اموال خود می‌داند و اگر کسی خائن باشد هر چند ثروتمند باشد چون مردم به او اعتماد ندارند در واقع فقیر است.
معاون آموزش و پژوهش مدیریت استانی حوزه علمیه خواهران استان یزد با اشاره به اینکه یکی از امانت‌ها نماز است گفت: مسئولیت، اهل بیت پیامبر و راز نیز امانت هستند به طوری که حضرت علی (ع) می‌فرمایند: افشا کردن سر برادر خود خیانت است.
وی خانواده و فرزندان را دیگر امانت‌ها برشمرد و افزود: امانت‌داری نشانه ایمان است و خیانت نشانه بی‌ایمانی و کسی که در امانت خیانت کند کافر است.
نظیر افزود: انقلاب و خون شهدا نزد ما امانت است، شهدای ما شهید شدند تا ما در آسایش و رفاه زندگی کنیم و از نفوذ دشمن جلوگیری کردند و اکنون بر عهده ما است تا مراقب و نگهبان دین باشیم و نگذاریم خون شهدا پایمال شود.

تهیه و تنظیم خبر: اعظم السادات میرجلیلی

جلسه با موضوع امانت‌داری با سخنرانی سرکارخانم نظیر، معاون آموزش و پژوهش مدیریت استانی حوزه علمیه خواهران استان یزد روز چهارشنبه 22 اردیبهشت ماه در سالن اجتماعات مدرسه حضرت زینب سلام الله علیها یزد برگزار شد.

در این جلسه که به همت معاونت فرهنگی پاره وقت این مدرسه و با حضور تعداد زیادی از طلاب پاره وقت مدرسه حضرت زینب سلام الله علیها یزد برگزار شد، امانتداری در قرآن و احادیث و روایات مورد بررسی قرار گرفت.

مشروح سخنرانی در ادامه خواهد آمد.

ادب: حضرت علی(علیه السلام) از همان اوایل خردسالی حضرت عباس(علیه السلام)، توجه خاصی به تربیت او داشت و او را به تلاشها و کارهای مهم و سخت مانند کشاورزی، تقویت روح و جسم، تیراندازی، شمشیرزنی و سایر فضایل اخلاقی ، تعلیم و عادت داده بود. (پرچمدار نینوا، شیخ محمد اشتهاردی، ص 20)  روایت شده است که حضرت عباس(علیه السلام) بدون اجازه در کنار امام حسین(علیه السلام) نمی نشست و پس از کسب اجازه مانند عبدی خاضع دو زانو در برابر مولایش می نشست. او تربیت شده حضرت علی(علیه السلام) است که از همین مکتب درخشان درس ادب آموخته بود. حضرت عباس (علیه السلام) هیچگاه به خود اجازه نداد امام حسین (علیه السلام ) را برادر خطاب نماید مگر در لحظه شهادت که فرمود ای برادر مرا دریاب.

یقین: (درجه بالای ایمان) ویژگی است که کمتر درغیر معصوم ایجاد می شود اما حضرت عباس(علیه السلام) از همان کودکی، یقین به وجود آفریدگار یکتای جهان داشت و در سراسر زندگی خود با همان ویژگی مستظهر به عنایات الهی بود و از این رهگذر ویژگی های دیگر خود را متبلور می ساخت.(محمد ناصرعلایی، آینه حیدرنما، روزنامه کیهان، 10/8/1376.)

وفا: وفای او نسبت به اهل بیت علیهم السلام به غایت زیاد و در خور نخستین است. در وفا همین بس که باقر شریف قریشی، نویسنده عرب زبان معاصر، در کتاب” حیاة الامام حسین بن علی علیهما السلام ” می نویسد:” در تاریخ انسانیت، در گذشته و امروز، برادری و اخوتی صادق تر و فراگیرتر و با وفاتر از برادری ابوالفضل (علیه السلام ) نسبت به برادر بزرگوارش امام حسین(علیه السلام) نمی توان یافت که براستی همه ارزشهای انسانی و نمونه های بزرگواری را در بر داشت.”

دلاوری: دلاوری حضرت عباس(ع) نه تنها در حماسه کربلا نمایانگر بود، بلکه در صفین نیز نمایان شده بود به ویژه در جنگ صفین افراد زیادی را کشت و حیرت همگان را از آن دلاوری برانگیخت.

پیشوایان معصوم(ع) الگوی فضیلت های اخلاقی اند. در بیان فروتنی امام حسین ـ علیه السلام ـ در کتاب شرح شهاب الاخبار چنین آمده است:

حکایت: «امام حسین(ع) می گذشت، به قومی درویش رسید و از آن پاره های نان که از خانه ها جمع کرده بودند بر سر گلیمی کرده بودند و می خوردند, چون امام حسین(ع) را دیدند گفتند: «یابن رسول الله به چاشت خوردن مساعدت کن.» از اسب فرود آمد و گفت: «خدای تعالی متکبران را دشمن دارد» و با ایشان بنشست چون قدری خورده بود, گفت ایشان را که «شما نیز مرا اجابت کنید.» با وی برفتند و آنچه حاضر بود بخوردند».